En
|
مقدمه
ایران سرزمینی پهناور با مساحت تقریبی 1648000 کیلومتر مربع و سطح کل زیر کشت 12729168 هکتار و بهره گیری از تنوع اقلیمی مناسب و 4 فصل آب و هوایی متنوع، گزینه ای مناسب برای فعالیت در زمینه تولید و پرورش محصولات کشاورزی و غذایی می باشد. نظر به مشکلات معیشتی امروزه انسان و نیاز مداوم او به غذا، رسالت کارشناسان و مهندسین بخش کشاورزی، تأمین این نیاز با کمترین هزینه ممکن و بالاترین کیفیت می باشد، که طبق مطالعات چند دهه اخیر، مکانیزاسیون کشاورزی می تواند تأثیر عمده ای در تحقق این اهداف مهم داشته باشد.
1.معرفی
طبق تعریف منصوری راد از مکانیزاسیون کشاورزی (1376)، «معنی اخص مکانیزاسیون کشاورزی استفاده از ماشین و موتور در کشاورزی جهت کاهش نیاز به نیروی کار کارگری بوده و این نیاز هنگامی به وجود می آید درآمد حاصل از کار کارگری کمتر از درآمد به دست آمده از جایگزین نمودن ماشین و موتور باشد. معنی اعم مکانیزاسیون کشاورزی اتخاذ هر روشی است که موجب ازدیاد درآمد گردد. با این تعریف جایگزین کردن کارگر با ماشین و موتور یکی از روش ها محسوب می شود و استفاده از بذور اصلاح شده برای به دست آوردن عملکرد بیشتر روشی دیگر که هر دو بخشی از موضوع مکانیزاسیون هستند».
از طرف دیگر طبق تعریف الماسی (1378)، رسیدن به توسعه پایدار در حین استفاده از تکنولوژی یکی از شروط مکانیزاسیون کشاورزی می باشد.
بنابراین گام اول در بررسی وضعیت مکانیزاسیون کشاورزی ایران برای رسیدن به توسعه پایدار همراه با مدیریت اقتصادی و زیست محیطی بخش کشاورزی و کنترل کیفیت محصولات، شناسایی مشکلات موجود است.
برای مشاهده ادامه مطلب، فایل Pdf مقاله را دانلود نمایید.