نکات مهم در نگهداری از چمن (قسمت دوم)

در نگهداری فضای سبز، مسائل زیادی وجود دارد که اهمیت به آنها در بهبود کیفیت کار تأثیر دارد، اما مهم ترین مشکلات در چمن زنی به صورت زیر است:

• تصمیم های مدیریتی ضعیف (شامل فشردگی خاک، چمن زن نامناسب، آبیاری، کود پاشی و سمپاشی نادرست)؛
• استفاده از گونه ها یا ارقام نامرغوب چمن.
• محدودیت منابع (آب، زمان/کارگر، هزینه).

چمن زنی

مهم ترین فاکتور در چمن زنی، ارتفاع چمن و تناوب انجام عملیات چمن زنی می باشد. بهترین ارتفاع برای برش چمن برای تمام انواع چمن، حدود 5/6 تا 5/7 سانتی متر می باشد. برش چمن در ارتفاع کمتر از 5 سانتی متر، از آنجاییکه به کاهش فتوسنتز منجر می شود، باعث کاهش خشکی و افزایش تنش گرمایی به زمین می شود و شرایط را برای رشد علوفه هرز، و تکثیر آقات و بیماری ها فراهم می نماید. در تمام طول سال چمن را با ارتفاع یکسانی کوتاه نمایید. نیازی که در تابستان یا زمستان طول برش چمن را تغییر دهید.

تناوب انجام عملیات چمن زنی:

در هر مرتبه چمن زنی، تنها یک سوم از ارتفاع چمن را کوتاه نمایید. بنابراین ممکن است در روزهای حاصلخیز بهار فاصله بین هر دو مرتبه چمن زنی به 3-4 روز برسد، در حالیکه این فاصله در روزهای دیگر سال که رشد چمن به واسطه دمای هوا یا میزان خشکی کندتر می شود، به یک هفته تا 10 روز برسد. در صورتیکه به دلیل نامناسب بودن هوا یا هر عامل دیگر، امکان کوتاه کردن چمن در زمان پیش بینی شده فراهم نبود، ارتفاع چمن زن را بالا برده تا از برش مقدار زیادی از چمن در یک مرحله چمن زنی خودداری کنید. سپس بعد از چند روز، چمن را با ارتفاع مناسب کوتاه کنید. همچنین اگر چمن زن شما دارای مالچ پاش قابل تنظیم نیست، از مالچ پاشی در زمان هایی که چمن شما بسیار مرطوب است جلوگیری نمایید. 

سعی کنید چمن بریده شده را بر روی زمین رها کنید. چمن های بریده شده، که به عنوان مالچ از آنها استفاده می شود، به سرعت خشک و تجزیه می شوند و با حجم بالایی از مواد مغذی که دارند، به عنوان یک کود ارزان قیمت و قوی (معادل 1 تا 5/1 واحد کود رایج در سال) برای خاک به حساب می آیند. چمن زن های دارای مالچ پاش، این امکان را برای شما راحتتر می نمایند.

چمن زنی و ذخیره رطوبتی خاک

برگ ها و چمن های کوتاه شده که در توسط باد یا... به حاشیه خیابان ها منتقل می شوند، مهم ترین منبع فسفر درمناطق شهری و جوی ها و... می باشند. چمن زن های دارای تخلیه جانبی، از بادبردگی و هدر رفت این منبع عظیم فسفر در حین انتقال آن به سطوح آسفالته جلوگیری می نماید. 

در تحقیقی که در یکی از ایالات آمریکا انجام شد، 60 تا 80 درصد از فسفر موجود در آبهای سطحی شهری از چمن های بریده شده و برگ های ریخته شده بر سطح زمین نشأت می گرفت. 

چمن زن های دارای تخلیه جانبی 

برای کاهش میزان آب سطحی، در حاشیه رودخانه ها و دریاچه ها، نواری از چمن را به صورت بریده نشده باقی گذارید.

در شرایط طبیعی، رطوبت ناشی از بارش باران و ذوب برف عمدتاً جذب خاک می شود. آلودگی های ناشی از هوا یا آب، توسط میکروارگانیزم های داخل خاک تجزیه می شود. نیتروژن و فسفر آزاد شده از برگ و چمن های پوسیده، به عنوان یک ماده آلی دوباره به چرخه خاک باز می گردد.

هرچند، در مقیاس بزرگ، چرخه آب به کلی تحت تأثیر سطوح سخت نظیر خیابان ها، پارک ها، ساختمان ها و خاک های فشرده قرار می گیرد. در یک زمین معمولی، 55% از آب باران به عنوان روان آب سطحی از دسترس خارج می شود، در حالی که این مقدار در شرایط طبیعی بایستی برابر با 10% باشد. مواد مغذی چمن ها و برگ ها، بدون اینکه جذب خاک شود، بر روی سطوح سخت شسته شده و به فاضلاب شهری وارد می شوند. 

برای مشاهده بخش اول این مطلب به این قسمت مراجعه نمایید.